1- بیش از حدکار کشیدن از پرسنل
هیچ چیز یک نیروی خوب را به اندازه کار بیش از حد، فراری نمی دهد. اینکه بهترین پرسنل بیشترین کارها را به بهترین نحو انجام دهند، بسیار عالی است، اما بیش از حد کارکردن، هر کسی را خسته و فراری از کار می کند. بیش از حد کار کشیدن از پرسنل اثرات مخرب بسیاری دارد، از جمله باعث کاهش بهره وری می شود. همچنین، چنین روندی باعث می شود پرسنل احساس کنند به خاطر عملکرد خوب و بی نقصشان به جای تشویق، تنبیه می شوند. مطالعات مختلف ثابت کرده اند که در صورت بیش از 50 ساعت کارکردن در هفته میزان بهره وری افراد به طرز چشمگیری کاهش می یابد. اگر می خواهید بهترین پرسنلتان را به کار بیشتر تشویق کنید و یا به هر دلیلی مجبورید درخواست کار بیشتری از آنها کنید. بدون تغییر در شرایط قبلی نمیتوانید از آنها چنین توقعی داشته باشید. معمولاً نیروهای کاری حرفه ای می توانند تا حدی از پس کار بیشتر بربیایند، اما نه در صورت یکسان ماندن شرایط. برای مثال، پاداش، افزایش حقوق، ارتقای عناوین شغلی، راه های منطقی و مقبولی برای پذیرفته شدن درخواست کار بیشتر توسط پرسنل هستند.
2- نادیده گرفتن کارهای خوب و پاداش ندادن
تداوم کار خوب از طریق افزایش انگیزه امکان پذیر میشود. مدیران باید با پرسنل خود به خوبی ارتباط برقرار کنند تا بتوانند چه چیزهایی باعث افزایش رضایت شغلی و ایجاد حس خوب در آنها می شود و برای کاری که به خوبی انجام داده اند به آنها پاداش دهند. این پاداش برای افراد مختلف، متفاوت است، مثلا یک فرد ممکن است با دریافت پاداش مادی، احساس رضایت و انگیزه کند و فرد دیگر با تشویق شدن و مورد تحسین قرار گرفتن در جمع.
3- اهمیت ندادن به کارکنان
بیش از 50% افراد به علت روابط نه چندان مطلوب با مدیر، ترک شغل میکنند. در شرکت هایی که هوشمندانه تر عمل میکنند، طی آموزش ها و آیین نامه ها به مدیران اطلاع رسانی می شود که چگونه رفتاری حرفه ای داشته و با پرسنل ارتباط برقرار کنند، به کلام ساده تر به مدیران می آموزند که چطور در عین حرفه ای بودن، ویژگی های انسانی خود را نیز به منظور برقراری روابط مطلوب، حفظ کنند.مثلاً یک مدیر حرفه ای، موفقیت پرسنلش را جشن می گیرد و در حین بروز چالش ها و مشکلات با آنها همدردی کرده و از آنها پشتیبانی می کنند. مدیرانی که در این زمینه ها موفق نیستند، همواره شاهد تغییر و ترک شغل نیروهای کاری شان خواهند بود. هشت ساعت و حتی بیشتر کارکردن در روز برای کسی که اهمیتی به خوشحالی و یا ناراحتی پرسنلش نمیدهد، برای افراد غیر ممکن محسوب میشود.
4- عمل نکردن به وعده ها و قول ها
زمانی که به عنوان یک مدیر وعده ای می دهید ولی بدان عمل نمی کنید، به طور مستقیم پرسنلتان را به مسیر ترک کار هدایت می کنید. پرسنل در صورتی به شما به چشم یک مدیر نگاه خواهند کرد که باور داشته باشند شما قابل اعتماد و صادق هستید، طبیعتاً اگر قول بدهید اما به وعده های خود عمل نکنید، عملاً تصویر خود به عنوان یک مدیر حرفه ای را در ذهن پرسنلتان خدشه دار کرده اید. به بیان ساده تر، با عمل نکردن به وعده ها، این تفکر در اذهان پرسنل ایجاد می شود کسی که به وعده ها و حرف های خودش بها نمی دهد، چرا دیگران به او و یا حرفهایش بها دهند.
5- استخدام و یا ارتقای شغلی افراد نامناسب
کارکنان حرفه ای و سخت کوش، معمولاً تمایل دارند که با افرادی با طرز تفکر و عملکرد مشابه همکاری کنند. اگر مدیران زمان استخدام نیروهای جدید به سخت کوشی، توانایی و مناسب بودن افراد برای آن موقعیت شغلی توجه نکنند، دیگر پرسنل را که باید با این نیروهای جدید کار کنند، بسیار بی انگیزه می کنند.
از سوی دیگر ارتقای شغلی افراد نامناسب، اثر سوء بسیار شدیدی دارد. هنگامی که پرسنل زحمت بسیاری میکشند و به سختی کار می کنند اما برای ارتقای شغلی انتخاب نمی شوند، نتایج دلسردکننده بسیاری بدنبال خواهد داشت که به بی انگیزه شدن پرسنل، کاهش بهره وری و حتی ترک کار منجر خواهد شد.
6- محدودکردن پرسنل و فرصت ندادن به آنها برای سیراب کردن اشتیاق خود
کارکنان با استعداد، بسیار مشتاق هستند. فراهم آوردن فرصت هایی برای پرسنل که اشتیاق خود را سیراب کنند، بهره وری و عملکرد آنها را بهبود بخشیده و رضایت شغلی شان را افزایش می دهد. اما متأسفانه بسیاری از مدیران مایلند که پرسنل تنها وظایف مشخص و روتینی که به آنها محول شده را انجام دهند. این مدیران از اینکه
بهره وری کارکنان بدلیل آزادی عمل داده شده، کاهش یابد، واهمه دارند. اما مطالعات مختلف نشان داده اند که افرادی که در کار آزادی عمل دارند ومی توانند اشتیاق خود را سیراب کنند، تا 5 برابر بهره ورتر از افراد با وظایف روتین، محدود و بدون آزادی عمل هستند.
7- ناتوانی در توسعه مهارت های کارکنان
هنگامی که از مدیران درباره ی بی توجهی نسبت به کارکنان سئوال پرسیده می شود، اصولاً اعتماد، اختیار و توانمندی را بهانه می کنند، که البته منطق چندانی پشتش نیست. مدیران حرفه ای، هنر مدیریت داشته و استعدادهای پرسنلشان را پرورش میدهند، به پرسنلشان توجه دارند، با دقت گوش می سپارند و درباره عوامل مختلف از نحوه عملکرد پرسنل تا چگونگی مدیریت خود، از دیگران بازخورد میگیرند. از با استعداترین و حرفه ای ترین پرسنل گرفته تا کم استعدادترین، همگی به دنبال دریافت بازخورد و توسعه ی استعدادهایشان هستند. معمولا در صورتی که مدیر به این شیوه عمل نکند، کارمندان حرفه ای را بی حوصله کرده و آنها را به سمت ترک کار هدایت خواهد کرد.
8- ناتوانی در پرورش خلاقیت پرسنل
با استعداترین کارمندان، همواره به دنبال بهبود همه چیز از توانایی های خود گرفته تا قوه خلاقیتشان هستند. اگر به عنوان یک مدیر توانایی پرورش خلاقیت پرسنلتان را نداشته باشید و حتی دستشان را برای اعمال خلاقیت باز نگذارید، رفته رفته آنها را از شغلشان متنفر خواهید کرد و برای ترک شغل مصمم خواهند شد. یک مدیر حرفه ای قوه خلاقیت پرسنلش را پرورش می دهد.
9- ناتوانی در ایجاد چالش فکری برای افراد
مدیران حرفه ای، پرسنل خود را برای رسیدن به اهداف مختلف به چالش می کشانند. اما بسیاری از مدیران، به جای تعریف کردن اهداف کلیدی و سلسله اهدافی که روند تکمیلی و افزایشی در راستای اهداف اصلی کسب و کار دارند، اهدافی غیرمنطقی و یا خارج از چارچوب توانایی های افراد برای ایشان تعریف می کند. به علاوه، مدیران حرفه ای تمام اهتمام خود را به کار می گیرند تا پرسنلشان را در راستای رسیدن به اهداف تعریف شده برایشان یاری دهند. هنگامی که افراد باهوش، با استعداد و توانمند خود را مشغول کارهایی ببینند که بسیار آسان و یا خسته کننده است، بدنبال موقعیت شغلی دیگری خواهند رفت که تنوع و چالش های هیجان انگیزتری داشته باشد.
مهرارقام رایانه بعنوان شرکتی فعال در زمینه توسعه کسب و کار، دیجیتال مارکتینگ و طراحی سایت، در راستای افزایش دانش فنی و عمومی فعالان اقتصادی ایران مقالات متعددی را در زمینه های گوناگون مورد نیاز اقشار مختلف تجار، بازرگانان، صاحبان صنایع و علاقمندان منتشر خواهد کرد. با مهرارقام همراه باشید.
