بنابراین برای رسیدن به آن نیاز به ابزار حقوقی برای حمایت از تراوشات فکری در حوزه‌های صنعت چون مالکیت فکری یا معنوی است. مالکیت فکری حق و حقوقی است که به صاحبان آن حق بهره‌وری از فعالیتهای فکری یا معنوی را می‌دهد. این حق ارزش اقتصادی و قابلیت داد و ستد نیز دارد.

مالکیت فکری شامل حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری معروف به حق مؤلف یا حق تکثیر، حق اختراع، حقوق بر مشتری چون سرقفلی حق تاجران و صنعتگران نسبت به نام، علائم تجارتی و صنعتی و اسرار تجاری معروف به مالکیت تجارتی و صنعتی است.

حقوق مالکیت فکری

حقوق مالکیت فکری چگونگی حمایت و استفاده از پدیده‌های فکری بشر بوده و شامل دو رکن مالکیت صنعتی و مالکیت ادبی ـ هنری است. مالکیت صنعتی از اختراعها، طرحهای صنعتی، علايم تجاری یا خدماتی، اسامی تجاری، حق کسب و پیشه در تجارت و... محافظت می‌کند و مالکیت ادبی و هنری از آثار ادبی و هنری و آفریده‌های مرتبط با آن حمایت می‌کند. حقوق مالکیت فکری در کشور ما به حقوق مالكيت معنوی ترجمه شده است.

حقوق مالکیت فکری شامل مالکیت معنوی و مالکیت مادی می‌شود که مالکیت معنوی جنبه اعتباری و معنوی دارد و به مالک امکانی برای حفاظت از مالکیت خود می‌دهد. مالکیت مادی شامل اعطای بهره‌برداری مالی و منافع تجاری حاصل از مالکیت فکری و در نتیجه اعطای درآمدهای حاصل به مالک مادی، که شخص حقیقی یا حقوقی است می‌شود. مالکیت معنوی اصلا قابل واگذاری نیست اما مالکیت مادی قابل خرید و فروش است.