او در کتاب هایش به یکی از سئوال ها ی اساسی من پاسخ داد: چرا برخی از جوامع بسیار سریع تر و گسترده تر از بقیه ی جوامع پیشرفت می کنند؟، او به سادگی پاسخ این سئوال را مطرح می کند: جغرافیا! اگر چه اختلاف نظرهای بسیاری بر سر پاسخ او وجود دارد، اما برای شخص من به حد کفایت، قانع کننده بود. او در این کتاب به بررسی جوامع سنتی می پردازد (مثل قبیله های ایزوله شده در گینه ی نو) و به جستجوی این موضوع می پردازد که جوامع مدرن چه چیزهایی می توانند از جوامع کهن، یاد بگیرند که خود این سئوال به خودی خود، بسیار جذاب است.
او کتاب را با این موضوع که بشر برای میلیون ها سال بخاطر شکار گرد هم می آمدند و کوچ می کردند و حدود 10،000 سال پیش زمانی که کشاورزی را آغاز کردند، در یک جا ساکن شدند، آغاز میکند. به اعتقاد دیاموند، عموم گزینش ژنتیکی ما در یک محیط شکار- محور صورت گرفته است. او معتقد است با مطالعه ی جوامع گذشته در محیط هایی مثل گینه نو که هنوز بسیاری از افراد در زندگی شان را با همان شغل های ابتدائی و به همان سبک ها می گذرانند، می تواند بسیار مفید واقع شود. او به مباحث مختلفی، از تربیت و پرورش بچه ها گرفته، تا چگونگی رفتار با بزرگترها و چگونگی تغذیه ی مناسب در جوامع کهن، می پردازد. گیتس بطور کلی این کتاب را بسیار جالب دانسته و مطالعه ی آن را بشدت توصیه می کند. این کتاب محصول سال 2012 بوده و برگردان فارسی ندارد.